Sevgili arkadaşım,

Bazen kendimi çok cephede savaş veren bir asker gibi hissediyorum. Sürekli bedenime odaklanıyorum ve her gün nasıl değiştiğimi görüp alışmaya çalışıyorum. Bazen bedenimi kontrol edemiyor, sakarlaşıyorum. Sık sık aynaya bakıyorum. Tamam, bazı yerlerimi beğeniyorum ama beğenmediğim birçok yerim de var. En uygunsuz zamanda çıkmayı bilen sivilcelerden bıktım. Ben çok şişman olduğumdan yakınırken bazı arkadaşlarım da çok zayıf görünmemek için kat kat giyiniyor. İşin ilginç yanı hepimizin anne babası iyi göründüğümüzü söylüyor.

Ön plana çıkıp ilgi ve eleştiri odağı olmak istemiyorum, utanıyorum ama bir yandan da fark edilmek ve beğenilmek istiyorum. Zaten birbirine zıt olan birçok düşünce ve duygum var.

Ailem sürekli tek derdim ve sorumluluğumun ders çalışmak olduğunu söylüyor ve daha çok çalışmam için uyarıda bulunuyor fakat ben bir türlü dikkatimi toplayamıyorum. Toplasam da bu pek uzun sürmüyor. Üstelik dersler hiç de ilgimi çekmiyor. Şu ara okuldaki en önemli şey arkadaşlar arasında olup bitenler bence. Eskiden beni en iyi annemlerin anladığını sanırken şimdi arkadaşlarımca en iyi anlaşıldığımı düşünüyorum. Eskisi gibi ev gezmelerine gitmek istemiyor ya odamda yalnız kalıp müzik dinlemek ya da arkadaşlarla birlikte olmak istiyorum. Bu yüzden de evde sürekli kızıyorlar. Falanın kızı ya da oğlu böyle yapmıyormuş. Zaten odam çok dağınıkmış. Kıyaslanıyor olmaktan nefret ediyorum. Yalnız kalmaya ihtiyaç duyduğumu ve benim de sırlarım olabileceğini artık anlasınlar. Büyüdüm ve daha özgür olmak istiyorum. Kendi küçüklüklerini örnek vermesinler. Günümüzde her şey çok farklı. Bazen ters cevaplar versem de duymuyor gibi yapsam da aslında çok kırılıyorum. Bu beni ailemden daha da uzaklaştırıyor. Bana karşı daha anlayışlı olmalarını bekliyorum. Ne olursa olsun sevildiğimi bilmeye çok ihtiyacım var.

Geçen gün bunları Zeynep ablaya anlattığımda bütün bunların ergenlik döneminde olduğum için çok normal olduğunu ve çocukluktan yetişkinliğe geçişte birçok arkadaşımın böyle hissettiğini söyledi. Öyle mi gerçekten?

UZM. PSK. ZEYNEP ŞEKER AYGÜL
(Koçvizyon dergisi 2012)